De watervallen- Argentijnse kant

Bom dia,

Ik zal eerst even uitleggen waarom het een klote chauffeur was. Wat de autorijders hier allemaal wel doen is volgas en op allerlaatste moment bij stoplicht of voor hobbel remmen, fijn is het niet maar het zijn automaten dus is nog te doen. De bus was een schakel, maar de chauffeur deed dus hetzelfde, vol gas, los, schakelen en weer vol gas. Vond mn maag niet evht fijn.

Gisteren zijn we naar de argentijnse kant geweest van de watervallen, we hebben ons laten brengen door Jonas. Half uurtje en toen waren we bij de ingang, deze kant was een stuk groter en zou betekenen een stuk meer wandelen. Je word door twee treintjes naar de bovenste taril gebracht, een km lang aan bruggen en dan een fantastisch mooi uitzicht!!!
Wat ik al meteen doorhad bij het wandelen, is dat onwijs warm was dus hup tshirt uit en genoeg drinken :)

Na wat fotos en genieten van het uitzicht en het geluid, zijn we terug gegaan met het treintje naar het middelste station waar nog twee andere routes waren om te lopen, eerste de lower trail. Hierbij kwamen we bij de onderkant van de watervallen wat echt ontzettend mooi was, bijna twee km aan bruggen, trappen en platvormen.
Helaas merkte ik bij deze route al dat het slechte slapen, de warmte en de indrukken op mn lichaam ging werken; duizelingen en steken in mn hoofd.

Maar dat ging er niet voor zorgen dat we de uppertrail niet gingen zien, dus blijven drinken, veel in de schaduw en doorgaan :) de laatste trail vond ik overigens het minst leuk, je hebt een aantal mooie uitzichten van bovenaf maar het is het allemaal net niet.

Terug bij het station was het niet helemaal duidelijk hoe lang we moesten wachten op het treintje, maar na een kwartier was ik het zat en zijn we toch maar gaan lopen. Ondertussen voelde ik me super beroerd en was er ook misselijkheid bij gekomen.
Nu moest ik de bus nog doorkomen, gelukkig viel de eerste bus mee, de volgende stond klaar op het station (helaas ging ik het niet trekken om naar het 3landen punt te gaan of rond te lopen in het stadje) de tweede bus duurde iets langer omdat je dan ook de twee grenzen over gaat en stempels nodig heb.
Maar rustig aan doen en tijdens het zitten ogen dicht dat ging het.
Na het uitstappen nog een kwartier lopen, was ook wel een uitdaging. En bij het huis heb ik meteen pinnstillers genomen een appel en een uurtje geslapen. Na een uur ging het niet echt beter, maar toch proberen wat te eten. Michel had heerlijke noedels gemaakt, maar na een paar happen was het genoeg.
Ibruprofen ingenomen en gaan slapen.

Voel me nu gelukkig een stuk beter :) dus straks de helikopter in!!!!!!!

Al met al was gisteren ontzettend gaaf en mooi, de argentijnse kant is nog groter als de braziliaanse kant.

Wat ik in mn vorige verhaal vergeten ben te zeggen; met de tour door de dam zijn we ook in paraguay geweest!!!! Dus we hebben nu alle drie de landen gezien :)

Fijne dag allemaal en werkse